anG aTinG kAliKasa'Y giNawAng TapUnaN
Mga puno sa bundok patuloy ang putulan
Kaya pagbaha tuloy hindi maiwasan
Dahil sa basura at kalbong kagubatan
Ang hangi'y umiinit, dumudumi, nag iiba
Dahil sa mga usok ng mga pabrika
Tambutso ng sasakyan at mga makina
Sigarilyo ng tao wala ring tigil sa pagbuga
Ang ating karagata'y nagkulay itim na
Ilog ay kay dumi tambakan pa ng basura
Naging parang kanal ang mga batis at sapa
Makakakain ka pa kaya ng sariwang isda?
Winalanghiya, pinabayaa’t, minaltrato
Kaya sumikat tulo’y La ninya at El ninyo
Sa dami ng pulyusyon dito sating mundo
Baka pati mga Alien ay ma-dengue’t magkaubo
Ilang Ondoy paba ang dapat na dumating
Upang ang kalikasan ay atin ng mahalin
Kapag hindi nag lubay sa maling gawain
Darating ang panaho't, bibili ka narin ng hangin
(may isang tao sa Facebook Group na nag post kung pwede daw ba siyang igawa ng tula tungkol sa kalikasan... naki epal ako at ito ang ginawa ko, almost 45 mins. bago ko nabuo: walang sukat malayang taludtura)
Eks
(ang nasa itaas ay isa sa dalawang disenyong ginawa ko para sa pa-contest ng aming
high school batch para sa aming kauna-unahang reunion noong taong 2009. . .)
Hindi ko na sana ikukwento sa inyo
Naging karanasan ko noong isang Linggo
Ngunit sadyang nasaktan ako...
Nasaling at nasagasaan ang aking Ego
Nagsimba kasi kaming buong pamilya
Punta kami ng mas maaga sa Sharjah (UAE)
Para maupo sa pwestong maganda
At nang mas maintindihan ang sermon at misa
Nang ang manga tao’y papasok na
Mayroong isang babaeng dating ka kilala
“Ka batch ko ‘yan (MHPHS ’94) at kaiskwela”
Inginuso ko sa aking mahal na asawa.
Ang babae’y aking tinitigan
Habang siya’y naghahanap ng mauupuan
Tumitiempong kahit man lang minsan
Aming paningin ay magkabanggaan
Nang siya sa aki’y natingin
Bumuwelo ako upang siya’y batiin
Ngunit sadyang nasaktan ang aking damdamin
Nang ako ay hindi niya pansinin
Hindi niya naba ko natatandaan?
O sadyang nilimot nya na ang nakaraan
Kung saan ako ang kaniyang kopyahan
Pag may exam sa English, Filipino’t Araling Panlipunan.
Sa isang bansang pareho kaming dayo
Hindi naman nais ang kumamay sa kanya’t magbesobeso
Isang simpleng ngiti o simpleng tango
Ang araw ko sana ay kanyang kinumpleto.
Subscribe to:
Posts (Atom)