Tagos!

“Ano ba iyang dumi sa iyong likuran?”
Itinanong ng ina, nang may masilayan
Sa likod ng anak, nasa kanyang harapan
Na para bang, may mantsa sa gawing puwitan.

Tumalima ang anak at saka tiningnan,
Ang napansin ng ina at napag-takahan.
“Ako po yata ina ay sadyang dinatnan?”
Tugon ng anak na nagugulumihanan.

Ang matandang babae ay biglang na tigil
Sa tinuran ng anak na may pagka-sutil
Ang matandang babae’y di nakapag pigil
Kinutusan ang anak sa sobra n’yang gigil.

“Ilang ulit ko bang sasabihin sa’iyo,
Na itigil mo na ‘yang pinapantasya mo
Ikaw ay lalake isaksak sa’yong ulo.
Ang pag astang babae, iyo nang ihinto!”

“Opo ina, opo ina”, sambit ng bata
Sa mahal niyang inang hindi alintana
Na tuloy sa pagkurot, sa harap ng madla,
Suwail na anak ay ibig ng itatwa.

Ang kaniyang likuran ay muling kinapa,
Inamoy kanyang kamay na, ma masa-masa
Lumingap ang bakla sa galit niyang ina
“Nay, kala ko po ay regla. . . tae po, pala”.