amat's

Kulang ang mga bituin kung ating bibilangin,
maging letra ng alpabeto upang isalarawa’t sukatin
ang kaligayahan itinatago at ang mga saloobin
na sapilitang ikinukubli at pilit na inililihim.


Iniuurong man nang iyong matabil na dila
ang nararamdamang sapantaha’t hinuha,
datapwat hindi maitatangi ng iyong mga mata
ang lungkot o kaligayan na iyong nadarama.


Hindi lang ngiti, hindi lang iyak o tawa,
hindi lang basta sa kilos makikita’t mababasa
ang niloloob mo’t tunay na nadarama.
Maging lungkot, maging hirap at maging saya


hindi maikukubli

hindi maitatanggi

hindi maikakaila

hindi basta madadaya


Dahil sa mata makikita.

Mainit-init pa

Sobrang init...

Naranasan mo na bang mag kape sa katanghaliang tapat sa ilalim ng tirik na tirik na araw?

Pagpawisan ng malagkit habang naliligo?

Humithit ng yosi sa gitna ng disyerto habang umiinom ng mainit na tsaa?

Mamatayan ng sasakyan at masiraan ng A/C sa kalagitnaan ng buhol-buhol na trapik habang nasa kainitan?

Sumubo ng bagong lutong kanin at humigop ng mainit na sabaw pagkatapos magbasketbol?

Maglakad ng ilang kilometro na walang sapatos o tsinelas sa mainit na aspaltong daan?

Mag pala at maghalo ng simento o mag bilad ng palay ng naka hubo't hubad?

O di kaya'y lumangoy ng backstroke sa kumukulong sopas?

Ano sa tingin mo,
subukan natin...
para maiba lang?

hapimadersday



photo: Ajman UAE May 11, 2012 3rd photo-activity



Dakila ka inay, na sa ami’y nagluwal,

nagbigay buhay at nagsilbing tanglaw.

Nagbuhos ng oras at buong pagmamahal,

nagmulat sa amin sa mundong ibabaw.

Naging unang guro sa aming pag-aara,l

aming tigapagtanggol sa mga nang aapi,

aming inspirasyon at sa ami’y nagkintal

sa mga bagay na tama’t mga bagay na mali.

Siyang nagsakripisyo sa mahabang panahon,

ginugol ang oras at buong dedikasyon

upang mga anak ay lumaking may dereksiyon

maiwas sa masama, at sa bisyo'y di magumon

Mahal naming ina, araw na ito ay sa iyo,

bilang pagpupugay sa iyong mga sakripisyo.

Maaring ‘di sapat, katumbas ng paghihirap mo

ngunit nais naming iparamdam kahit simple’t

. . . .kahit papa’no.

Isang tula para sa pinakmamahal kong NANAY

laboy

kuha ang larawan sa bintana ng eroplanong sinasakyan ko mga ilang oras bago
lumapag sa Ninoy Aquino International Airport - March 2010 

Humawak ka sa akin,

  ipikit ang iyong mata

Halika’t subukan nating

    lisanin ang problema.

Kumapit kang mabuti

  huwag kang bibitiw,

Lungkot ay iwaksi

    at tayo’y magliwaliw.

Subukan nating lumipad

  at maglaboy sa ulap,

Mahawakan sa’ting palad

    ang matagal ng pinapangarap

Bahaghari’y tutulayin

    gagawing tambayan

Mga ibo’y hahabulin

      at makikipag unahan

Takasan natin ang mundo

   kahit sandali lang

     Iwanan ang problema

       Halika samahan mo ko…

seksi



                                                                                                                (photo : Landmark Hotel Ajman UAE, May 04, 2012)



Kahapon habang ako ay nakahinto at naghihintay ng ilaw na kulay berde sa isang signal light  malapit sa open beach sa Dubai ay may tumawid sa aking harapan na isang babaeng foreigner, blondie, sexy, puwit na naka usli, mahabang makinis na binti at dibdib na punong puno. Suot niya ang isang sumbrerong kulay pink at isang manipis na kulay puting damit na may malambot na telang saksakan ng hikli. 

Dahil sa aking labis na pagkakatitig sa kanyang pagdaan ay 'di ko napigilan ang unti-unting pagtigas, pagbagsak ng aking panga at ako'y dahan-dahang napanganga at natulala habang siya'y aking pinagmamasdan.

Hinihimay ko ang bawat sandali, matamang nagmamasid at nagnanasa sa pag ihip ng hangin upang ang malambot na telang kanyang suot ay bahagyang liparin at lumilis paitaas. Kahit nasa loob ako ng kotse ay di ko mapigil ang mapa-pito upang tumawag ng hangin. Sinundan ko siya ng tingin at halos bilangin ang kanyang hakbang habang siya'y tumatawid sa direksiyon patungong dagat.

Habang ang babae'y papalayo ay unti-unti naring nabasa ang aking balikat dahil sa pagtulo ng aking laway...

Naputol lamang ang aking pagkakatingin ng biglang may malakas na bumusina sa aking likuran.
"beep beep"...
"beep beep"
"beeeeeep beeeeep"


"GO" . . . na pala.

dabarkads

Nahalukay ko itong mga picture sa hard drive ko...kuha noong pumunta kami sa Eat Bulaga sa Broadway September 2009, pagkatapos manalasa ng bagyong "Ondoy" at "Pepeng" at dahil solid dabarkads ako ay ipinost ko na dito sa blog ko bilang pagbati sa birthday ni Bossing noong April 28 at ni Wally kahapon May 3. Hapibertdey sa inyo!!!